Historia wsi

OKUNIOWIEC wieś sołecka położona w środkowowschodniej części gminy Suwałki, powiat suwalski, województwo podlaskie przy drodze powiatowej Suwałki – Lipniak- Kaletnik , zamieszkała przez 310 mieszkańców. Przez miejscowość przebiega linia kolejowa Suwałki – Trakiszki.

Przechodzi tędy jeden z ważniejszych pieszych szlaków turystycznych po Suwalszczyźnie (szlak kamionki). W skład sołectwa wchodzi także leśniczówka Gielniewo.

Najpierw był tu ostęp puszczański, wymieniony już w XV w. jako obiekt przez który przebiegała Wielka Droga Okimińska (jeden z głównych wówczas szlaków hand¬lowych) prowadząca z Wigier, przez Mieruniszki, do granicy krzyżackiej. W XVII w. ostęp (nosił nazwę Koniewo) był jednym z 11 najważniejszych (pod szczególnym nadzorem) ostępów Kwatery Skazdubskiej w Puszczy Perstuńskiej, strzeżony przez osoczników ze Wsi  Kurianki i Skazdub.

Pud koniec wieku była – założona prawdopodobnie przez leśniczynę Konstancję Butlerowa – smolarnia,  na przełomie XVII  i  XVIII w. należąca już do kamedułów wigierskich. Przy smolarni powstała osada, w 1715 r. wymieniona (w przywileju Augusta II) jako wieś pozostawiona kamedułom po zmniejszeniu im dóbr w wyniku przegranego sporu z urzędnikami królewskimi. Należała wówczas do kilku wsi tworzących naturalne zaplecze dla Suwałk jako nowo utworzonego miasta w dobrach kamedulskich.

W XVIII w. przebiegała przez Okuniowiec droga (gościniec) z Suwałk do Kalwarii.

W 1827 r. było w Okuniowcu 29 domów i 164 mieszkańców. W drugiej połowie XIX w. była to wieś w pow. suwalskim, gminie Huta, parafii Suwałki: ok 1885 r. liczyła 50 domów i 365 mieszkańców. Istniało w niej wówczas kilka małych cegielni podmiejskich.

Z tego też czasu pochodzi opis wsi Romualda Wierzbickiego w „Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego” :”Wieś ta leży w dzikiej malowniczej okolicy nad  rzeczką, śród bagien i wzgórz, o kilkanaście kroków od lasu. Śród pól – 3 jeziora, 2 rzeczki i mnóstwo źródeł wydają woń siarki.

Nad jednym z jezior wznosi się wzgórze ostrokręgowe, o którym trudno wyrzec, czy je utworzyła natura, czy też ręka ludzka. Powierzchnia górzysta, porysowana parowami, gleba kamienista, gdzieniegdzie gliniasta. Las widocznie pokrywał niegdyś całą tę okolicę.”

Źródło: „Lit. Krajobrazy”

Trzeba będzie zaktualizować – na razie wrzucam nutę: 8.04.2022

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *